Matem

İnsafa gel de, gem vurma sürgün özlemlerime
Sus ta yazılayım yanık hasret mektuplarına
Haram sana selamım, merhabam son cümlem de
Gidip de dökülsene lal dilimden hece hece


Mutluluğuma vebal değilsin yürü çekinme
Ayrılığın şah damarın da aşk gibi gezinme
Sana uzak, kendime tuzağım, halime gülme
Can yüküyse ecel omuzlarıma, severim ben de


Dilek ağaçlarına bağladığım hasta umutsam
Sevdiğim yas yıllarım da sana yorgunsam
Sol yanına kul olmuş yaralı 'serçe kuşuysam'
Kanatlarımı kır da, sen dallarıma dokunma


Benim kollarım da ısınamazsın dur sokulma
Avuçlarım sen dualarıma kapalı artık zorlama
Yüküme ser vurup, aşk sırrıma padişah olma
Sensiz nefesimden ayrılıyorum sakın durdurma


Küçüktü kalbim gafil avlandı bir vicdansıza
Seni nefessiz hallerimden ayırıp saldım ırağa
Türkülerime söz olup mezarım da ağıtlar yakma
Yokluğa düşmüş varlık gibisin toprağıma uğrama


Matemim öksüz yetim, gümüş telli duvak alnım da
Kavuşmalara küsüp de, düştüm tatlı yokluğuna
Gidişini kefen yaptım sarıldım, alıştım, çağırma
Ahirette tutmadığın sözlerin yakan da, unutma




16 Kasım 2013