Matemsiz Aşk

Yağıyor göklerden yine binlerce aşk.
Sen yine ufka dalmışsın
Güneş, yine terk ediyor hülyaları
Mehtap, olabildiğine karanlık
Bir şey bekliyor kalbin,
Bir umut bir ışık,
Belki bir damla sevgi
beklide yarı kullanılmış üç beş buket aşk..
Sonra dönüyorsun uzun süren seyrinden
Ve bir bakıyorsun karşında o
İnadına gözlerinin içine bakıyor
Sen tekrar ufka dalmaya
Bu rüyadan uyanmaya çalışıyorsun
Ama nafile çabaların
Ufuk çizgisi
Ne sarı ne beyaz nede kızıla boyanmış
Öyle bir aşk ki bu
Kendi haline kendiside yanmış
Artık sevmek zamanı
Kurtul şu matemlerden
Şafaksız sök gökyüzünü
Kurtul kurtul şu pervasız elemlerden
Kurtul ki aşka bulaşmasın matem...