Mavi Gözlü Gökyüzü

Tut ellerini gece...
Bir yıldız düşür avuçlarıa.
Aydınlık olsun, karanlıkta saklanan düşleri
Devir gecenin ayazını,
Isınsın gözyaşları...
Rüzgara selam söyle,
Yanık bir türkü fısıldasın,
Buz kesmiş tenine miço....

Isınır belki gecenin bekaretinde saklanan düşler,
Rotasız gemiler demir atar sensizlik limanına.
Yorgun miço, mavi gözlü gökyüzüne,
demli bir çay demler.
Anlatır acısında tükenmiş aşk-ı deryasını.
Aklı falezlerin gitgelinde bırakmış.
gözlerini devirmiş güneşin battığı yere.
Sanki gün bir daha doğmayacak bu coğrafyaya.
Çatlamış toprağı,deniz suyuyla gusleder miço....

Ayalarını açtı yaradana miço,
Hangi gün/ahına af dilesin sabah ezanında
ya da hangi sevabın keyfini sürsün sol omzuna.
Bilemedi...
avuçlarıını yıkadı yağmur tanesiyle,
gözleri kan revan.
Bir dal sigaranın zehrini çekti ciğerlerine....
kesik bir öksürükle eşlik etti sabahın efkarına
doğmaz dediği güneşi selamladı miço...

sabaha ulaşmıştı hüzün teknesi,
liman belli; açılacak deniz belli.
alnına yazılmış kader belli
kaderi yazan üstad belli...
şimdi tut ellerini güneşin
belki bir sıcaklık düşer ayalarına...