Mavi Karanlıktı

mavi karanlıktı gökyüzünün göğsü
mayıs bile düşmeden
rahmine

eski bir otopsinin çığlıkları
yağarken vatansız buluttan
makamı değişmemişken henüz o şarkının

ki
mor tomurcuklu
düşleri varken
iklimin kasıklarında sancılaşan

ve
doğuran
tekil yalnızlıkları.



biz içiyorduk
körfezin doğusunu,
gıyabında hasretin

sırtımızda yükümüz
gecenin sürgününde soğuyordu terimiz
çığlıkların gözlerini oyuyorduk göğsümüzde

âyetlerini yakıyorduk hayatın
içimizde sisli suskunluk
avuçlarımızı söndürürken, kış masalı anlatıyorduk gözlerimizin ferine



mavi karanlıktı gökyüzünün göğsü
mayıs bile düşmeden
rahmine

eski bir otopsinin çığlıkları
yağarken vatansız buluttan
makamı değişmemişken henüz o şarkının ...