Mavi Yolculuğun Yeşil Durağı
Doğduğum ev, iki katlı, iki odalı
Bizim fakirhane, maviye boyalı
Doğmuşum adam, erkek olalı
Nazar boncuğum hep mavi boyalı
Kendimi bildim ve açtım gözümü
Seyrettim mavi vatan,gökyüzünü
Ne saçım sarı,ne gözüm mavi
Bir ömür seninle geçermi ki
Biz bakakaldık, büyülü gökyüzüne
Hayat,hiç dururmu yerli yerince
Büyüdük mavinin derinliğinde
Şimdi yaş, tam da onsekizinde
Gençlik bu, bir eş arar kendine
Sevdanın, en koyu yeşilinde
Tutulur,yeşil desenli elbisesine
Umutlar iner artık yeryüzüne
Nilüferler açar, mavi, yeşil arasında
Yosunlar büyür, denizin kıyısında Şimdi, şenlendir kır havasında
Açık mavi ve koyu yeşilinde
Elbet, vardır bunda bir hikmet
Yeşil,mavi birleşti koptu kıyamet
Rabbimden evlat geldi bize emanet
Seyreyle artık bu bir alamet
Yaş ellisinde sınıra çok yakın
Baktım ki araya girdi ak saçım
Ben gökyüzüm,sen çınar ağacım
Ne var ki çok geç kalmışım
Mavide ve yeşilde düşlediğimiz
Hayal kurup hayatı seyrettiğimiz
Zamana doğru akıp gittiğimiz Bizler artık son demlerdeyiz
Seninle son nefesi verelim
Yeşilin üzerinde ölelim
Maviyi üstümüze çekelim
Ahirete birlikte gidelim
Maviden yeşile, gökten yere sevdanın harmanlanışı. Duygulu bir şiirdi, kaleminize sağlık. Sevgiyle.