Mayın Tarlasında Yürümek

Mayın tarlasında nasıl yürünür, bilir misin?
Yürümeye mahkûm olanın duygularını hissedebilir misin?
Attığı her adımda kaçınılmaz sonunu beklemek,
Toprağın yüzeyindeki her sıra dışılığa anlam yüklemek,
Yürürken ardından korkularını sürüklemek,
Ölümü değil ama ölümden korkan yüreğini öldürmek.
Diyeceksin ki, ya dönmek?
Mümkün mü geriye dönmek, vaz geçmek?
Vaz geçmek demek, yaşarken ölmek demek.
Yaşarken ölmemek için, dönmemek gerek.
Ve yürümek; dilinde kıpır kıpır dua,
İçinde yanan bir kor,
Sırtından dökülen soğuk terlerin söndüremediği;
Onun yüzünden korkuların bile yolundan döndüremediği,
Gönlündeki umutsuz sevdaya tezat bir umut!
Bir adım daha, mayına basılmamış,
Tıpkı bir günüm gibi, korktuğuma uğramamış!
Endişe ile bakmak gözlerine,
'Bitti' diyeceksin diye ürkerek,
Her bakışına bir anlam yüklemek.
Bir yandan hülyalı bakışlarını özlemek,
Yürek dolusu sevdiğimi söylemek,
Ama öte yandan, 'ne olur bu gün değil' diyerek,
Her an kaçınılmazı beklemek!