Mayıs Dokunuşları

Korkutuyor türkülerimiz
ezgiler sevdamız..
ölülerimiz rüya basar
umutlarımız kaldı yarine

ölümlere gitmeden umut / esti
bir bir saracak kanayan yara
akan yürek sızısı
rüzgar esti amale'den

zincire bir yıldız kayar umuda
gel gelecek gün
halaylar dönsün umutlara
aydınlatsın mayıslarda alanlar

kaldır yumruğu yukarı
sıkarak celladın üzerine
yetti gayri uzun yürüyüş
okyanus deniz kaya gibi aktı

dudağında çıkan tek sözcük
özlenendi gittin gideli..
yere düşen alın teri
yeşeriyor 1 Mayıs'ta

insanca bir yaşam
toplandılar akın akın
yine hüzün sevinç
Taksim 1 Mayıs'ında

şehirler mahpus
meskenimiz oldu dağlar
dilek taşı mezar taşı
mayıs dokunuşlarında

semboldu orak çekiç
doldu taştı alanlar
balyoz gibi indi
halkın gürleyen sesi

yürekler susmadı
okyanus denizinde
kaya gibi aktı
ser verdi sır vermedi
devrim yolunda..
şiar'ım sevdam
iş ekmek özgürlük

üç fidan asıldı Ankara'da
unutulmadı düşleri
işkencede Kaypakkaya
ser verdi sır vermedi

mazlum dilanlar yandı
ölüm ateşlerinde
bir ömür dize geldi
mayıs dokunuşlarında
tazelenir anılar...

ölümsüzleşen canlar
ölmediler gönüllerde
''Yaşamak Direnmektir'' şiar'ı
rehber oldu mayıs şehitleri

asılmak vurulmak ne
mahkum ölmek mi
ateşle sevişenlerin destanı
ateşle ihanet yan yana
ölüm ikisini yendi
varsa bunun ötesi

ölüm konuştu
tarihe destan yazıldı
bu çoşku yaşanan
ölümlerin sesiydi

hasret bitmez sonsuzluğa
asıldık vurulduk yangınlarda
işkence kar etti zorbaya
bu devran böyle sürmez
döner bir gün...

bu kavgada bitmedi
sürecek...
ta ki emeğin yücesine
gökyüzüne salacak
uçurtmaların mavinin aşkı
olana dek..!

Yek Gulan, bir Mayıs
görün artık Mayıs dokunuşlarında.

02/05/2010-KARATAŞ