Mazimle Yaşıyordum

mazimle yandığım günlerde bile
resmine bakıp ağlamamıştım
yalnızlık içinde yanan gönlüme
göz yaşlarımı damlatmamıştım
dayanmıştım inatla çatlamamıştım

seni dolu dolu yaşıyordum içimde
kah düşünüyor kah gülüyordum
hayaline aldanıyor kanıyordum
kendimi bu aşkın delisi yapıyordum
kör duygularıma yenilmemiştim

geçtikçe aradan günler aylar yıllar
unutsam da seni mazim hatırlar
anlatmaz hislerimi yazdığım satırlar
benliğimde canlanıyor senli anılar
uzaktaki sevgilim seni unutmamıştım

günler kararıyordu bana sormaksızın
bana acı veriyordu yürek sızım
karanlık odam da mapus gibiydim
özgürlüğe yürümeyi koşmayı istiyordum
kapıdan girip gelmeni hadi demeni bekliyordum

develi köyü
pamukkale
denizli