Mazisi Yosun Tutkusu Acıyan Gülüşlerim 1

Şimdi nasıl anlatayım
ben seni bana görünürü zahiri dost bildiklerim
endamı aynaya b/aktım dün gece aynı düşün ikizi

sesizliğin uzayan gürbetin b/ahtına sayan
bunca zaman hebası dualar asılı kalan düşümün sensizliği
rüyalarım dolaşır ölümün rengi beyaz ayrılığın dümeni gemi rengi
ateşlere yandığım günlere koyan zincirin sesine s/ayılan

şimdi seni düşünmedim s/ayın on dördü sen
denizin deryası yağmura tutuşan gülüşlerin hüznü var
b/astı yüreğimden bakan gözyaşın yağmur seli

nasıl özlemin kor gezdiğini
yüreğim yetik bir film rölüne bağlandım
yaşamın en acıyan gerçeğine sarılasım gelir
o talihin iz düşümü günleri anılarda gizliliği

hatıralardan geriye rölleri düş sarması ayrılığın kıyısı uçurum
anısı yüreğime kazılan tutkusu gözlerde kalan
mihenk taşın izlerine yösün tutan kıyısı deniz düşlerimin

eskiyen filiz tutan düşümün gülüşlerine
görsen benden önce yanardın ger geçen günlere
her geçen zaman bir ömrün rüzgara savrulup gittiğini
sensiz yaşamın ne anlamı nede tuzu olduğunu

heybemde yazılı notlarım isyanda bekler
şiirlerim ateşlenirken bende sana sözümle çağlarım
ister kor yüreğin çağlasın ister beni götürsün dara asılsın

ruhunla uyuşan düşlerim hep yalnızlıklar ülkesinde gezindi
yıllar sonrası bir gönüle düşen yağmur tanesi bir damla gözlerimin y/aşı

şimdi tatlı bir rüzgar esiyor gönüle çalan sularda
şimdi dağların ardında tüten bulutlar
belki de ağlayacak ne belli
belki de gülüşünle dolar gözyaşın silesi ellerimin teri

şimdi çok uzakta hasret kollarken
mazisi yosun tutkusu acıyan gülüşlerim

30*05*14