Mecburiyetten

buluşalım
yine ayın serpiştirdiği gizin kör karanlıklarında

buluşalım biz
sarılalım
çığlık çığlığa
kuşlar şahit olsunlar yürüdüğümüz o yollarda

dikkat etmeden
ve henüz kötü kalbinin söylediklerini hissetmeden
ve sen soğuk elini avucuma koymadan daha
sevdiğimizi söyleyelim
bitmesin mutlu sonlu filmlerin repliği

kazanan aşk olsun

unutuşun hançeri
sesli sesli
aklımıza girmesin
yitirmeyelim havada uçan resimleri
hepsi bize zimmetli

ki en çok
yanımda öylece duruyorken seviyordum ben seni
seslenişinde
öpüşünde
karanfil yüreğindeki ezgileri söylediğinde
yanlışlarıma yoldaşlık ettiğinde
doğrularımla kuşanıp
iç sokaklarımda dans ettiğinde
ve daha bir çok şeyde
sebepli
sebepsiz
her güzel günde
hatırıma kazıyarak suretini
tebessümüme saklayıp benliğini
sevdim ruhunun derinliklerini

sonra gittik
istemeden
sevdik
güldük
güldürdük
ağladık
ağlattık
her duyguyu tattık

ama başaramadık yaşamayı
öldük
ve gittik
mecburiyetten...


21.09.12