Med-Cezir

Yanlış zaman,
Yanlış insan.
Yanlış denklemler kuruyoruz.
Biten güne ağıtlar,
Biten yollara uçurumlar döşüyoruz.
Kadehlerimiz kırılıyor sonra dudaklarımızda
Ağzımızda çiğniyoruz şimdi ütopyalarımızı.

Sen
Ey derviş!
Anlatabilir misin bana şimdi vuslatları.
Sığdırabilir misin vurgunları bir şiire?
Dizeler bende kalsın.
Sözcüklerle geri getirebilir misin zamanı?
Bitti işte...
Sevmeler yalan,gözlerim yalan.
Bu yangınlar
Mağlup edilmiş bir aşktan geriye kalan

Yalnızlığı anlatıyor renkler.
Siyah beyaz tebessümler bu bendeki belli belirsiz.
En çok gitmeleri sevdim ben.
Giderken bir şehri yakmayı
Kalırken sancısı sevdaların içimde...

Tutunmak bir şeylere,
Solgun güller içinde kırık bir dal olmak.
Bir rüzgarın süpürdüğü,
Bir masal içinde küçük bir ayrıntı olmak,
Hayat desen dolunay;
Ölüme med
Gözlerime cezir.

Kayıptır şimdi herşey...
Denizler yitirmiştir mavisini.
Adım yok,
Yüzüm yorgun bir sonbahar.
Kimliksizim,katıksızım
Bir hazan mevsiminde
Buselerin dökülür dudaklarımdan...

Ve kanar artık yanıbaşımda dağlar.
Adın
Dilimde kül
Unutulmaya yüz tutan...

samsun 03/08/2011