Meğer...

... MEĞER ...

Yolun sonuna gelmişiz meğer,
Gözyaşımızmış meğer tek yoldaşımız,
Geçer dedik bu rüyalarda geçer,
Ama acıyla bitti son cümlelerimiz,

Sonsuzluğun da sonu varmış meğer,
Karanlığın ışığı ve siyahın beyazı,
Meğer ne kadar çok şey varmış bilmediğimiz,
Var edeliğm derken yok ettiğimiz,

Zaman hapsetmiş bizleri meğer,
Bütün saatler gardiyan olmuş,
O kadar örtmüşüz ki yalanları üzerimize,
Doğrular üşümüş...

Dipsiz kuyulara taş atmışız meğer,
Rüyasız uykulara dalmışız habersiz,
Mutlu birer bulutmuşuz gökyüzünde,
Hüzün denizlerine düşmüş yağmurlarımız...