Meğer Ne Çokmuşum

Bir bana merhametim yokmuş
Bile bile nelere sürükledim kendimi
Cesarete bak ki seni sevdim...
Aslında suçlu olmasam da
Susarak ölümüne hepsini kabullendim
İlk celsede hüküm verildi
Tetiği çeken güya benmişim

Günler saatleri geçermiş öğrendim
Hızlandırılmış kurguda gündoğumu hemen ardından batımı
Kayboldum rolümü hakkıyla yaptığım kargaşada
Sana ait ne varsa yoruldum sakladım yarına
Aklıma söz hakkı vermedim kalbime ?sus' diyemedim
İki ateş ortasında yoruldum sakladım kendimi yarına

Bir senin nazına boynum inceymiş
Senli sorulara yama kaldı soru işaretleri
Cevabı verilemeyen her şeyi acınası gülüşler izledi
Ne acizlik ama...
Elim kolum bağlı, dilimde kalbimde mühür
Gözlerimin önünde kapkara perde
Körü körüne gidiyorum meçhule
Meçhule de değil dosdoğru sensizliğe

Korkuyorum da senden
Nelere kadirsin birebir yaşıyorum işte ben
Endişeleniyorum senin adına
Bir gün sokak kapında kalakalırım öylece
Bakarsın acırsın ama anlayamazsın
Sen sebep olduğuna üzülürsün... ben ölürüm
Belki unutamazsın kanatmasın sakın yüreğini
Of of endişeleniyorum senin adına

Aynı tarihe sığamayacağız ikimiz
Aynı şehre sığamadığımız gibi
Ne varlığım ne yokluğum acıtır seni bilirim
Senin varlığın da yokluğun da bir oysa
İkisi de hırçın azılı dalga
Bana dair ne varsa aldı serdi ortalığa
Meğer ne çokmuşum senli olunca
Geride kalanlara içim gitti topladıkça
Önümdekilere de gücüm yetmedi uzanmaya
Meğer ne çokmuşum senle sen olmasan da