Mehtabın İz(ler)inde

/kaldır kadehini sağlığına, yudumla aşk şarabını mehtabın iz(ler)inde../

denize vuran yakamoz gibiydi gözlerin
güzelliğinden ilham alıp girerdi düşlerime
aydınlatırdı karanlığımı
devam eden aşk şarkıları/nın eşliğinde
susadığımda ise gözlerine
yeterdi bir yudum
güneşi doğmuş düşlerim(d)e

mehtap gülümsüyor bu gece
hüznü yasak aşk dağlarının tepesinde
sonbahar esintisi dans ederken dalgalarla
çocuklar gibi
izliyorduk coşkun denizi mehtabın ışığında

/adım adım koşturdu yalnızlığım, peşindeki korkunç karanlıkta../

soğuk ve bulutlu bir sabaha daha uyandım
sokaklar dökülen yapraklarla örtülü
bugün
aylardan ekim
hüznünü yaşadığım sevdamın doğum günü
bu gün

yağmur çiseledi pencereme
"gelecek mi acaba" diye beklerden önünde
zaman yoldaşım oldu
bir anda düşüverdin hayallerime
senle doluşmuş hayallerime..

/adım adım koşturdu umutlarım, çekişirken narin canını../

"hayal" ve "umut"
denize atılan iki taş misali
biri;
kaybolur
hayal batar, umut boğulur
ya sen derinlerde kavuşursun onlara
ya da onlar son nefeste seni bulur..

/kaldır kadehini bize, yudumla aşk şarabını meltem esintilerinde../

meltemin esiyor saçlarıma
dokunuyor ellerime, alıp götürüyor uzaklara
seni, senli hayallerimi ve her şeyimi
büyüyor gözbebeklerim gün ışığında
ve
dalıyor bir zaman sonra
bulanıklaşıyor bakışlarım
mehtabı andıran ela gözlerine baktığı anda..