Mehtapla Yüreğim

Mehtapla kahvemi yudumluyor yüreğim
Aşıkları seyrediyor gözlerim
Dağlarında yolcuyum memleketin
Deli gönül dedim neden yanarcasına sevdin

Susmadı konuştu gönül
Ey yüksek dağları unutmayan bülbül
Hasretin derinden gelir görünür
Sen gönülden sev kulları diye seçmişsin ömür

Dolaştı gönlüm göz attı sahillerine
Hasret dokundu hep yüreğine
Bıraktım sahilleri anlık aşıklara
Aldım sevgi dolu gönlümü vardım dağlara

Selam saldı gönül uzaklara
Beni arayıp soranlara hatırlayan dostlara
Dolaşır deli gönlüm bedene sığmaz
Yakamoz, yıldız ve mehtap gönül yanmadan bulamaz