Mektup - 1

sönmeye yüz tutmuş cansız bir mum ışığıydım
seni bir rastlantı sonucu tanıdım
ve taparcasına sevdim
her şeye rağmen seninle düş kurmak güzel

insan gerçeği yaşar
şair'se bu gerçeğe başkaldırır
sende böyle yaptın
beni başkalaştırdın

beyaz sayfa açana kadar
yüreğime kimseler girmeyecekti
kendime inanamıyorum
hayal ve düşü birbirine karıştırıyorum

hayalimin olmasını istediğim bir düşüm de yok
senin benimle olman benimse seninle olmam
birbirine eşlik eden iki yanlızlıklarımız
ne olur yalnızlığımın yalnızlığı

bana sadece geçmişi ve anılarımızı
bırakıp gitme
aşkımızıda parantez içine hapsedip
yazacağın yalnızlık şiir sözlerine idam etme

seninleyken etrafım gül kokularıyla çevrili
yalnızdım senin de yalnız olduğunu hissederek
tıpkı benim gibi
büyüledin beni ve sonsuza dek seninle olmak seninle ölmek istiyorum

beni cezbettiğin tek unsurun tüm sevecenliğinle
mükemmel ve dürüst olman
sana olan duygularım günden güne büyüdü
yeminler tövbeler etmiştim sevmemeye

tamda başardığıma inandığımda
kaçıp kurtulduğumu düşünürken aşkın zincirlerin den
sen paramparça ettin birer birer zincirlerimi
kalbime girdin sonunda beni buldun

/kendimi sorgulayamıyorum bile neden bir başkası değil de sen ve ben/