Mektup

Adını dahi telaffuz etmede
çekindiğim tek isim,
sim renkli hayallerin yolcusu,
suyuna hayatın karışmış,ölümcül bir zehrim artık.

Senleniyor bir ses derinden...

Tıkandı pınarları gözlerimin.
Minyatür sevdalarin olmadığını sahi
hissediyorum şimdi,daha da emin.
İnceldigi yerden esaretin kesilseydi.

Köreliyor anbean kulaklarım...

Dilimden düşmeyecek ismin,
indirildiği yere tutunamayacak hiçbir bağ,
ağlayamayacağım yokluğuna,
varlığına gülemedim ki.

Duymayacak gözlerim...

Belki bir güven damlası düşmedi avcuna,
nafile hayaller,düşsü gerçeklerle
ermemiş muradınalı,masalların döşemesinde
esinde kaldım, günün ilk saatlerinde bitik sabahların

Şimdilik dokunulmamış yedisin.

Ahlarında,çekilmez bir hayatın
Yatmış öfkesi, ıhlamur ruhlu sokaklarda
seni aradım,
ağzından çıkmış tek söz,işitmedim.

Yetmişli olacaksın,kim bilir?

İmzayı,senden mahrumiyete atmışım.
Atmışım,kesememiş ümidin bendini,bırakmışım.
Bir akmışım ki senden itmam sözlere,
bir cümlene,tek kelime olamamışım.

Senden tezyin olacak rüyalarım...

Senlenir bir ses derinden.
Kör olur kulaklarım.
Duymaz gözlerim.
Şimdilik yedili,
yetmişli olacak belki,
senden tezyin rüyalarım.

'Senin rüyaların da, adın gibi olsun...'