Mektup

Kalbim;
Sevmekten, sevilmekten,
Gülmekten ve ağlamaktan,
Ölmekten yada hayat vermekten,
Bilmekten, unutmaktan,
Bir bir kaybettiği duyguları düşünmekten,
Geçmiş ki zaten...

Şimdi sen sevgilim,
Kuşkulusun sevdiğimden...
Ki ben zaten;
Arkadaştan, dosttan,
Ekmekten, sigaradan,
Zamandan ve senden,
Şaraptan, yani kendimden,
Yitirmekten, yitip gitmekten,
İçtiğim kahveden, geçtiğim yerden,
Geçmişim ki zaten.

Ve dünya,
Ölesiye susmuş haksızlıklara!
O benden geçmiş ben de ondan zaten...
Mikail daha bi hırçın
Denizleri benim gibi küfürbaz,
Ve gamsız.
Elini tutmaya korkar oldum sevgilim.
Ben herşeyimi kaybettim.
Benim ol diyemem.
Dünyanı bir karartı alır ki,
Gözlerini açmaya korkarsın.
Dev bir tabut görürsün,
Sen içinde boğulursun.
Ki ben;
O tabutta doğmuşum,
Dört kolluyla dünyayı gezmişim!
Beni bırak...
Gözyaşımdan ve gözlerinden
Bir deli adamdan yani kendimden,
Mecburi geçmişim.
Yaşarken çürüyen cesedimin kokusunu,
Duymuyorsun.