Melaikem

Adım gibi eminim
gözlerinde
yani gözlerinin taa içinde
bir kız çoçuğu
avucundan su içirir
toprağı kurumuş bir papatyaya

esmer teninde menekşeler gezinir
camgöbeği bir akşam soluklanır
nefesinde
yüzünün ıhlamur sıcaklığında
el yazması geceler
sabahlara iliklenir
güneş bile düşer yakasından ılık bir
baharın
gördüğünde yüreğindeki ateşi

nesin sen melaike
o bakış,o gülüş kaç köle azad ettirir
ağzını bıçak açmayan şehirlerde

ellerinde
o ellerinde
küçük bir balık yatar senin
melaike
parmaklarının arasında dağ laleleri dolaşır
sere serpe
tırnaklarının buz beyazlığında
çoçukluğumun dizleri kanar
sesinin tellerine serçeler vurulur senin
melaike
her kıvrımında ellerinin,rüzgar saçlarınlar öpüşür
ah senin o ellerin yokmu o ellerin
en büyük aşkları aklıma düşürür

bu mersiyede şair sana seslenir
kimsin sen melaike
yeryüzü meleğimi
cennet bahçesimi
kiminsin sen melaike

yazarmısın demiştin
görmeden,dokunmadan
duymadan
yazdım işte melaike

görülesi gözlerinin dokunulası şeffaflığına



gözleri gibi kocaman yürekli kıza.....