Melanet Yağmurları

Sustum yandım

Bir kalem dilsizliği

Avazıma çöreklendikçe sözcükler

Dilimin ucunda ıslanır

Yutkunsan uçuruma yürür yüreğim

Dilimin yakasında yapraklar ürperiyor

Usul usul yağmurlarda gözlerim

Ellerim fırtınalarda kopmuş dal

Dem vakti şimdi

Melanet yağmurları iniyor üzerime

Suların, rüzgarın buz kestiği

Düşüyorum avuçlarından

Yazdığım bütün kelamları

Yakıyor şimdi

Bütün umutları baharlarda

Ödünç aldığım