Melek
-bir şiire ve çok değerli bir adama cevaben...-
Bu melek!
Çok saf bayım
Çabuk kanıyor her şeye.
Oyunu gerçek hayatla
Karıştırıyor.
Oyunlara oyun oluyor
Bu meleği uçurumun
Kenarına getiren bendim
Bayım!
Bendim onu aşağı iten.
Gülümseyen tutacağım deyip
Sonra da geri çekilen.
Şeytanı ben yuttum bayım!
O yüzden bu kötü kahkahalarım
Ve hep bu yüzden inançsızlığım.
Meleğiniz can çekişiyor
Bayım!
Ben o meleğin kanatlarını yoldum.
İnsanlaştırdım onu
Biraz fazlaca yordum.
Bu melek,
Çok saf bayım...
Meleğiniz can çekişiyor bayım
Ben onun halesini sattım
Bu melek en sonunda
Öğrenecek ?madrabaz'ın koynuna
Girmenin ne demek olduğunu bayım!
-?madrabaz' kendinin farkında olmayan adam-
Meleğin kalbini de onda bıraktım.
Bayım, şeytanı ben öldürdüm.
Meleği de siz kurtarın!
04-05 Nisan 2009
:) Yaa... Tamam. Çok utandım zaten.
Bu şiire daha önce yapmış olduğum yorumu şu şekilde değiştirmek istiyorum: "Bu melek kurtulacak..." (Aslında ilk yorum da böyle düşünülmüştü ama nereden geldiği belli olmayan bir his öyle yazdırmıştı!)
Meleğin kalbi "madrabaz"da! Ne büyük trajedi Tanrım "bu benim trajedim"!
Teşekkür ederim. Hoşbuldum. :)
Farklıydı..
Düşünmeye sevk ediciydi..
Aramıza hoşgelmişsin..
Nicelerine..