Meleklerden Utanmalisin
Güvenim yok artık senin lafına
Esirsin dedikodu,yalan dolana
Ayak uydurmuşsun dem'i devrana
Söz taşıyan Cebrail'den utanmalısın
Dudaklarım çatladı bak susuzluktan
Aç susuz yaşıyorum naçarım rızıktan
Evim barkım olmadı kurtulmadım sazlıktan
Rızk veren Mikâil'den utanmalısın
İki elinle boynum kavradın
İnan Azrail'den de erken davrandın
Daha cenin iken sen canım aldın
Can alan Azrail'den utanmalısın
Ne gündüz bıraktın ne gece beni
Saniye saniya uyandırdın beni
Avazların kulağımda çıldırttın beni
Sur'u üfleyen İsrafil'den utanmalısın
Veysel Elpeze
13.05.2010
"ki elinle boynum kavradın İnan Azrail'den de erken davrandın Daha cenin iken sen canım aldın Can alan Azrail'den utanmalısın"
Yürekten katılıyorum..
Duru bir su kadar akıcı şiirin sahibini yürekten kutluyorum. Belki sizin dizeleriniz kadar güzel olmadı ama ben de naçizane aşağıdaki dörtlüğü karaladım. Sevgiyle kalın...
Ne şerden sakından ne günahtan imtina, Kendi elinle indin esfelin safilin katına, Son demde olsun anlam katıp hayatına, Kimsesizler kimsesi'nden utanmalısın...
çok güzel bir şiirdi
hele dört büyük melegi çok güzel kullanmışsınız dizelerinizde
tebrikler Veysel bey emeğiniz değer görsün hürmetler.👍
Tebrikler Veysel Bey güzel olmuş dört kıta dört melek Ama cennette değil bu dünya da Huri de gerek Saygılarımla.
dayı kim ise bu şahıs, kınıyorum onu, gerçekten utanmalı,
selamlar