Memel 2

Dostum dediğim vurdu sırtımdan
Zamanla nasıl da yüzsüzleşti
Sen miydin benim Brutus'üm
Kan kusturup içtiğim kızılcık şerbeti

Kalbin kömürleşmiş kapkara
Sözlerin de gülüşün gibi yalandır
Kaldırımdaki taşları bile
Bir gün el alır, yel alır, sel alır

Nasıl da çaldın umudumu
Gördüklerimi görmezden mi geleyim
Adın ha Ahmet ha Mehmet olsun
Ne seni görsün ölüm ne de dirim

Bakmayın yüzümün güldüğüne
İçin için içim kan ağlar benim
Çoktan kavuşmuştum kara toprağa
Onay verseydi dinim ya da ecelim

Beni gözyaşı çukuruna atan Memel...
Ağlayan bulutlar üzerinden eksik olmasın
Seni içimde öldürdüm Memel...
Son dileğim seni de cananın yaksın.

13/10/2016/PERŞEMBE