Merdivenler

Şiire önsöz olur mu bilmem ama;
İlk söz hep 'selam'dır burada...
Bilen bilir, hep zengin gemiler manzaralı
Miyop değilsen, kız kulesi de karşında...
Kuru ve soğuk merdivenlere oturursun,
İçki paylaşmak, şarttır burada...
Her merdiven farklı bir anı,
Ve aynı zamanda bir dosttur...
Yazları turistik, kışlarıysa hatıralıdır...


MERDİVENLER

Ben hala kalemimi
traş bıçağıyla açıyorum...
Sarı ışıklı loş odamda
kağıt yapraklarını
teneke çöp kutuma atıyorum...

Tüm unutulmuşların anısına
Kadıköy'de geziyorum,
daha sonra İstiklâl'de...
Bar diplerinde sızmış gençlere bakıp
Kaybettiklerini düşünüyorum
Onların yerine...

Hâlâ bilinci açık
düşleri komada
sessiz bir geceyi uğurluyorum...
Memur atkılı adamlara,
Şık görünsün diye değil
Sırf üşümemek için takılan;
berelere imreniyorum...

Ben bu akşam geleceğe değil
geçmişe bakıyorum.
Çekilmeyen tüm süngerler adına
yüreğimle kadeh tokuşturuyorum...

Sigaram yine sona geldi
Dumanında hatıralarım,
Sonunda acılarım var...
İlk nefes, hep bi umut
Ancak bunun da biteceğini
biliyorum...

Şarkılar birbirine karışmış
Tarlabaşında bekliyor gençler
Gece devam ediyor ama
Aklımda hep Cihangir Merdivenler...