Merhaba Şiir Gözlüm

Zihnimi serbest bırakınca kırılıyor siyahı gecenin
dağılıyor küf kokusu evin,
küçük bir gedik açılıyor soluk duvarda.
İşte o an; mumların alevinde bir kıpırtı
ana sütünü özlemiş bebek gibi çekiyorum içime
çılgınca okşayarak geçiyor buz tutmuş dudaklarımı hava.


Işık sızıyor inceden zamanın ak göğsünden
peşi sıra taze çiçek kokusu
sökerken zihnimi o dar hücreden, doğruluyorum yatağımdan
yorulmuş bir kırlangıç kanadı gibi sızlıyorken nasırlı dizlerim
kalkıyorum ayağa.

Uyanıyor ölü uykusundan ruhum
pencerenin camına düşen ilk damlayla,
göçe duran kuşları selamlıyor gözlerim
hafifleyip yükselirken semaya
görüyorum
tan yeri yıldızları topluyor bir torbaya.

Çiy taneleri dağılıyor yüzümde,
kopararak zincirlerini kalkıyor dilimdeki yusufçuk
ilk rüzgârla ayrılıyor benden
hasret tümcelerimi taşıyor uzaklara.

Merhaba ey sevgili!
Bilirim senin şehrinin kokusudur bu
beklediğim mevsimin ilk sabahı
sessizce süzülen yürek odama.

Merhaba şiir gözlüm!
Sırma saçlım
gül kokulum
Merhaba!

Yirmi-dokuz-eylül-iki-bin-on-bir-