Mesela

geçmiş geçmezmiş  de anlarsın

üst üste geldikçe dibe çöken şeyler gibi mesela

suda sektirdiğin taş, uzaklaşan çocukluğun

gidemediğin o sokakta bıraktığın parçan

nereye yürüsen de geçmez mesela...

kolundaki bozuk saat, bile bile tamir etmediğin

hep yanlış zamanlarda doğru şeyleri beklediğini 

hatırlatır gibi olduğu için sana mesela

tarihin bir önemi kalmamıştır ömrünün atlasında

ama yine de yeşil gözlerinde bahardan kalma

bir cumartesi sabahına uyanır gibi 

bir şeyler olur ya hani mesela

orada tutup aşık olmuşum da 

gerisi olmamış...

orada tutup da bırakmışım 

uçurumlara  kendimi sanki

düşmemişim de 

düşlemişim hepsini gibi mesela...

ama mesela

bunları dile getirmenin 

pek mühim olmadığı soğuk akşamlarda

kendimi tutarak durabildiğim bu kadar yıl

devrilen domino taşları gibi mesela

göz göze geldiğimiz zaman dilimlerinde

yani bak, sana nasıl baktığıma bak 

sudan çıkmış balık gibi mesela

nefes alamasam da

ciğerimi yerinden söker gibi aşk

yine de hiçbir şey olmamış gibi mesela

geçmesini bekliyorum, geçmese de...