Mesela

göz hep gördüğüne inanır.
gönül hissettiğiyle kalır...

uzaklıklar büyük sevgileri büyütürmüş ya
yalan!
en büyük aşk benimki olmalıydı o zaman.

birbirine bağlanamayan iki ayrı ip uçlarıyız biz
renkleri şeffaf ;görünmesi zor ve deniz anası gibi kaygan.

kimsenin bilmediği görmediği bir zaman yokken dünyada
zamanın kanatlarının arasına gizlenmiş ince bir tüymüşüz mesela

aşk meşk diye dolanırken ortalarda yolu kaybedip
canavarlar karşımıza çıkınca da
yalın ayak,pür sürrat tüymüşüz mesela

insan olmak zor bela
insan değilmişiz de biz aya son ayak basan
kuzularmışız mesela

çekmiyor seni bu yazdıklarım
biliyorum başka taraftasın
olduğun yere iyi sahip çıkmalısın
döndüğünde beni bulamazmışsın mesela!

mesela mesela mesela
mesele de bu değil aslında
canım sıkılıyor
kalbim bir başka tutulmada
karnım ağrıyor gibi
yüzüm habersizden buruşuklukta
aklım desen sanki bir nokta
yüzüyor o sonsuz boşlukta
ben desen nereye gitsem
seni arıyorum

özlüyorum
bulamıyorum
yine özlüyorum
kendimi tutamıyor ağlıyorum
dermişim sen de inanırmışsın mesela