Mesele
depreşiyor yine çaresizce bu yara,
kabullenmiyor bir türlü geçen zamanı,
geri dönüşsüz uzun yolculuğunu,
yürekteki bu köz hiç küllenmiyor,
dağ rüzgârı bile söndürmüyor,
ne toprak kokulu bahar yağmurları,
ne denizin sonsuz mavisi,
ne de mahzun bir dağ gülü,
çare olmuyor kendiliğinden.
beyaz kar sümbülünü koklamak yetmiyor,
tan yıldızının parlaklığı da fayda etmiyor
bu zamanda...
usandırıyor adamı,
canından bezdiriyor,
anlamsız kılıyor yaşamın kimsesiz öykülerini.
kendi öyküsü baskın geliyor her şeye,
sınırını keskin bir hançerle çiziyor işte,
bütün mesele bu diyor soranlara,
bütün mesele bu...
cok cok güzel bir siirdi... tebrikler yüreginize👍👍👍
👍👍👍👍👍👍👍
yürekteki bu köz hiç küllenmiyor, dağ rüzgârı bile söndürmüyor, ne toprak kokulu bahar yağmurları, ne denizin sonsuz mavisi, ne de mahzun bir dağ gülü, çare olmuyor kendiliğinden. beyaz kar sümbülünü koklamak yetmiyor, tan yıldızının parlaklığı da fayda etmiyor bu zamanda... usandırıyor adamı, canından bezdiriyor,
çok güzel ve akıcı dizeler, özlem dolu, hasret yüklü bir çalışma, sevgili dost kalemin daim olsun nivelerine.
Buram buram özlem ve hasret kokuyor şiiriniz. Anlamı çok büyüktü... Okuyunca duygulanmamak mümkün değil.
Akıcı ve duygu yüklüydü... Okurken insanın kendi yaşlamından bir parça gözünün önüne geliyor... Kutlarım kaleminizi ve yüreğnizi... Sevgiyle kalın...👍👍