Meşgul Kafam

Hiçbir doğru güzel değil
Yanlış olanda demlenmişim
Hep meşgul kafam
Düşüncelere kilitli
Düşüncelerimdi kilitli
Övünmek için mi dövüyordu
dağları rüzgar
Aklım kesmez
Kopan sadece zerre kayadan
Yıkılmamış hiç dağ
İlk mi olurdu?
Yoksa vesvese kuruntu mu?
Rüzgârdı bu kayayı okşayan
Öyle hissedilen
Dönüşsen tuz çöllerine
Önemi var mı yok olmanın
Tek bir canlı
Akrepte olsa da bu
Körün körüne sarılınmaz mı?

Ya nedir yaşlananlar
Ne idealler sıralanmış
Onursuzda olsa ve amaçlar
İstenendi bu
Değilmiydi...
Geçen senelerde aşılan dağlar
Kâh zirvede
Kâh mahkûmda
Okyanus ortasında ise
Ne umut kalırdı ne düş
Ve her seferinde tekrar
Ve yine aynı şarkının nakaratı
Hortlamadı mı gün batımından

Her öldüğünde dirildin
Ama hep sürünmedin mi?
Şimdi ayaklanmak
Koşmak varken steplerde
Uçmak varken zirveden ovalara
Korkmak niye ulan
Yeter değil mi artık
Cesaret kendiliğinden doğmuş
Batarda ya bir daha çıkmazsa
Sürünene ölmek koyar mı?
Vaat edilen dirilişken
Ve serin şelaleyken
Dağ gölüyken
Ölmek bu ne tuhaf
Gel de çık işin içinden
Gayrı istesen de istemesen de
Buhulu ağaca varıp
Büyülü yolu geçicem
Görmediğim o yere...
Ya o şelaleden düşücem
Ya da serinliğinde
Hep aynı çayı demleyecem