Mesih

Ömrümün en kalabalık yalnızlığı
Tanrının unuttuğu cenin
Kuş konmaz çalı
Gölgemi yiyen tarantula
Dağ sürgünü





Uzat saçlarını
Avuçlarım gece




sana uzak
sana yakın




Rapunsel düş
Yitirilmiş son eski




Bin yerim de yama
Kırık ay mahyası



Etinden ayırt hasretimi
kemiğimde cam kırığı


Bırak gel onu


Canıma yazılan soluk
nefes titreşiminde atomun



Oku alın yazımı
Bırak gel onu



Bu şiir
Bu hüzün



ikiye bölünmüş yüzüm

Gül ve kül



İşte mimazolar bir avuç sevgi


Bir dokunuşta açtım evrenin kapısını


Bırak gel onu




Düşlerim kirpiklerine sattı kendini
Bir gecenin gölgesine basıp düştüm
Aynası düştü yüzünün- sırrını çözdüm ay güzeli suretin
Bir yontusun kusursuz- tek farkın göz yaşın
Uzat ellerini dokunduğun aşk olsun



Gecikmeli olsun telaşın
Bırak gel onu
Tek çeyizin sevdan olsun





Ömrümün en yalansız hükmü
Bir cinayeti üstlendim
Ayaklarından astım o kenti



Kesme bileklerimden üşür ellerin
Öyle yansıma yanılsama büyüsü mavi
Kapat gözlerini uçurum sensin




Sağır bir korkuya kör bir kuyuya iliştir sesimi
Usulca al kendini içimden git sessizce
Bir otbüsün bağajında unutup cesetimi...