Mevsim Bahar

Serseri mayınlarla kaplıydı gözlerim
Mevsim bahar
Aylardan Mayıstı
İşçiler bayramda değil
Job gölgeli idi ayın biri
Sözler kışa aşikar
Lakin
Geç değildi sevmek için

Ayrılık asansör boşluğunda asılı
Dilinde kırık sancılar vardı
Feragat ettim işten güçten
Ayten abla kapımda
Kira diye dayandı
Anlayacağın defter kabardı
Meteliğe kurşun atarken
Sol yanımda bir motor var hala
Sen diye işleyen

Kemal abi selam vermiyor
Rakı balıkla geçiyor günlerim
Bir dilim beyaz peynirle
Bucaklarımda seninle gezinmeler

Deliliktii senle olmak
Yılgın dizlerime iniyor sızılar
Dargınım çektirdiğim resmine
Gülüşün üşütüyor tüm hücrelerimi
Yalnızlık geceyle siyah renkli
Birazda alacalı gölgeler altında
Mevsim bahardı

Şahanem !
Firar ediyor dermansız kalmış siluetler
Paranoyak teorimlerimde en uçuk ideler
Felsefeler haciz altında
Tarumar gençliğimde
Ben sana güruh etmeden
Kalender oldum