Mevsimler

Küskün sarılışlar gibi yarım yamalak geçiyor mevsimler
Yürümeyi bile zorlaştıran sert poyrazları andırıyor yaz
Kış ise kelebeklerin kanat çırpışları kadar hafif ve narin
Baharında da güz yaprakları üşüşüyor tepemize, hüzünlü
Menekşelerin üzerine gri bir bulut oturmuş, mavi bitmiş
Sonbaharın alışılmış berraklığının yanında yeller esiyor
Sakinlik gitmiş, uzak diyarlardan sararmış ellerini sallamakta
Hem birbirine girmiş, hem birbirinden uzakta
Aynı zamanda da birbirinden bihaber mevsimler başlamakta
İnsanoğlu her zaman ki gibi bunu da normal karşılamakta
Zamanın azaldığı muhakkak, ömür bir çırpınış hikâyesi
Biliyorlar, hatta emin oldukları tek şey bu;
Küskün sarılışlar gibi yarım yamalak geçiyor mevsimler