Mevsimler Love Story'u Çalıyordu

Su döv/erdi yer/yüzünün kıraçlarını
Dar bir geçitti ona giden yolum
Bilge bakışlarına kapılırdı ruhum
Kadın/dı, kendini geceye sun/ardı.

Y/el okşardı teninin topraklarını
Gözlerinin gölgesine gün vururdu
Aydınlık bir sab/ah/ça aksederdi
Yanılsamalı özlemlerle bakardı.

Boyutları aşıp da gelmişti o aşka
Mevsimler Love Story'u çalıyordu
Ağaçlar saygıya eğilirdi bakışlarına
Yüreğinin çırpınışlarıyla eser geçerdi.

İsimsiz şiirlerde soylu huzurlar arardı
Silerdi yanaklarına düşen yaşları o anda
Tüketilmiş umutların coşkularını saklardı
Gün yangını gözlerinden takvimler düşerdi.