Mevsimlerde Hayat

Eylül

Aşk, bir damla suya hasret
Işkın versin diye toprak
Yüreklerden damıtılan su
Yürür damarlarda gül kokusu

Ekim
Aşk tuttu
Toprağın rahminde hayat
Umut bir damla su
Göklerden rahmettir yağan
Ve bir gül muştusu
Gönüllerde ab-ı hayat

Kasım
Tutkuya dönüşen su
Gökte bir umut gökkuşağı
Toprağa renk verdi
Aşk başka kokuya büründü
Depreşen bir fidanın izdüşümü
Yüreklere aşk duygusu yürüdü

Aralık
İlk kar düştüğünde güle
Ses verdi su
Toprağın gülen yüzünde
Su kana dönüştü
Kan bedene büründü
Cana ruh üfürüldü

Ocak
Umut aşkın adıdır
Yeni bir başlangıç
Yeni bir nefes
Nefislerden öte bir ses
Aşka verilen candır

Şubat
Başımı yasladım dizlerine
Kıvrıldım bir kedi gibi
Sobanın üstünde patlayan kestane
Aşkımın resmidir gülde
Gözlerim daldı hayallere
Masum bir fidanın
Başını çektiği günlere

Mart
Baharın ilk tebessümü
Aşk damarlarda sürgün
Doğanın uyanış muştusu
Toprağı kabaran gülde su
İnsan olma yolunda gün be gün

Nisan
Yüreğimde bir heyecan
Yeni bir fidan endişesi
Soğuk vurur mu yoksa
Gönlüme düşer mi ateş
Kalbim elinde an be an
Gülün bağrında umut neşesi
Toprağı kabaran gülde su sesi

Mayıs
Kozası yarıldı tırtılın
Bir kelebek kanat çırptı
Ebemkuşağı renk verdi
Yağmurun ilk damlası
İnsan şekline büründü
Topraktan eşrefi mahluk
Bir damla sudan büyük bir mutluluk
Yürekler ab-ı hayata erdi
Aşkım, çocuğum ve ben
Umut dolu yarınları
Gözlerimizin ışığında büyüttük
Elveda dedik hüzne
Sen sağlıcakla kal

Aşk, annenin rahminde atan yüreği hissedebilmektir.