Mevsimsiz

Yanan bir çöl çiçeğidir hasretinin dudakları
yıllarca rüzgârına verdiğim ellerimden bilirim o acıyı
ki;
her gece sevişe sevişe yokluğunla
yanmayı öğrendiler
suskunluğunda
yeşile kesen kuru dalların duasını tekrarlıyorum
Tanrım buradayım!
Dilim taş duvarların soğukluğunda
biliyorsun yaşamaya çalışıyorum
kıpırtısız ruh kuyusunda prangalı
bir o kadar çaresiz
tenimi öpercesine inen gece ayazı gibi
ne ara içime yağsa siyah yağmurların alevi
damla damla söndürmeye çabalıyorum
Keşke;
ah keşke bir mevsim daha yaratsaydın
diğerlerine hiç benzemeyen!