Mevsimsizim Ben

Cesaretim korkularıma yenilmeseydi
eğer gözlerini çalabilseydim üşümüş kelimelerden
solumun yalnızlıktan zehir akıtan yaşlarını silebilseydim
sürebilseydim seni yaralarıma
gülümsemek isterdim yeniden
gözlerinde

Merhemim demedim sana diye
gidişine sustum, ağlamıyorum, yaralarım yok sanma
matem yıllarını senden çok sevmedim bana inan
kıvılcım telaşları değildi sessizliğim
üç günlük ömrümü bir gün de yaktın

Hangi sefil gülücüğün gölgesine sevdalandın
aklı karışmış acılarımla gülümsersem
benim dudaklarımın gölgesine de saklanır mıydın
yokluğuna satılır mıydım mutlu konaklardaki beslemeler gibi
sevginin öksüzü yetimi olur muydum
ateş böcekleri misali dolaşsaydım kara gözlerinde
çok muydun baharıma
canımın hevesi, nefesimin neşesi,
bendeki seni anlayabilseydin
inan t/adını unuturdun hercai aşkların

ıssız bir göz kırpışı mesafesinde senelere ayırdık aşkı
senin de hayallerinle paylaşacağın bir yalnızlığın olsaydı
başını kaldırıp geçmişten, bakabilseydin yüzüme
umutlarımın sancılı düğümlerini çözebilseydin
gözlerin ayıbını saklayamazdı ağladıkça utanırdın

Acılar göç mevsiminde, ne bahara ne kışa döndü yüzünü
sensizliği yüklenip , hiçlik saatine düşürdüler
içime kederi, dışıma ölüm renklerini ,
solumun lal hevesine biçareliği iliştirmişler
kapıları kapatamadım
izinsiz destursuz g/özümü kanattılar

matem yıllarıma küsüp yokluğuna alışamadım
mevsimsizim ben,
senin ikliminden anlamadım
yine de her şeye herkese rağmen
sığınmak istedim kollarına
zemheri yüreğimin cemre'si ol istedim

Yüreğinin kör kurşunu bana dokunduğundan beri
ölmeden gömüldüğüm yalnızlar şehrinin
sevda sokağı kaldırımlarına
hayallerim yığıldı yıkıldı bedensiz kimsesiz ..



12 Aralık 2013