Mey Ile Yıkanır Kirlenen Aşklar

kurumadan göz yaşın
kalın bir misinanın ucuna iliştiriver aşkı
salla bogaza galata'dan

yıka göz yaşlarımı debisinde
bogazdan düşen soguk karadeniz sularının.
çek bir elveda...
iki minare arasından batan güneşe
bir kadeh doldur meyden o an
işte ufuk işte sen, kıpkızıl ikinizde

şişe olmaz saki ,
şişeden olmaz
kavından en büyük fıçıyı koy yanıbaşımıza
terledikçe , daraldıkça ,ağladıkça
batır fıçıya...
mey ile yıkanır kirlenen aşklar

gece yarısını az geçe
satlık tenlerin istilası başladıgında
göz bebeklerimizden puslu yar hayalleri silinmek üzreyken
kırışmış sesiyle eski kaşar kontramatris
modası geçmiş fön makinesi edasıyla perdahlasın yanlızlıklarımızı
sen...
kov bizi bizden