Meyhane Peyniri

Hiçbir ilişkimde bulamadım meyhane peynirinin tadını

Bir yetmişlik içmeden hatırlayamaz oldum eskilerin adını

Bir zamanlar “Seni çok seviyorum” diyenler,

şimdi kim bilir kimlerin kadını?

Gölgem intihar etti, suretim aslımı astı

Yüzümdeki sahte tebessüme kandı herkes

Aslında o, kahkahaların arasına gizlenmiş yastı

Ben ne zaman ölsem

Bir bebek ilk nefesini alır, doğduğuna pişman olacağını bilmeden..

Birazcık şımarmaya kalksa hayatın sillesini yer

Ağzının payını alır…

Biz ölümü hiç sevmedik

Ama ölümüne sevdik…

Meğer misafirimizmiş vefasızlar

Ya yol geçen hanı,

ya da günlük kiralık evdik!

Meyhane rakısının kokusu sinmiş üzerlerine yalnızların.

Kimse sorumluluğunu üstlenmiyor

meçhule kayıp giden yıldızların!

Ben ne zaman garsondan hesap istesem

az sonra evimde yaşayacağım yalnızlık gelir aklıma...

Vedalaşırken söylenen son sözler gibi,

öyle acı ki bardağın dibi...

Her şeye şahitler ama

Yok ki odamdaki duvarların dili!