Mezarımın Başında Bekle

Uzaktan haykırıyor kalbim özlemini
Yokluğunun o'na verdiği özlem
Kalbimin 'gel artık' isyanı.
Yetmiyor yine de haykırışım özlemim.
Buğulu camlara yazarken adını
Birden siliniveriyor.
'Yine yok oldun' diyiyorum içimden.
Sensizliğin kabir azabı olduğunu anladım
Özlemin içimde çığ gibi büyürken
Beynim birgün gideceğini söylüyor.
Kalbim ise 'gitmesin' diyor.
İsyanım yavaş yavaş büyürken
Kalbim ağlıyor 'özledim'diye.
Korkuyor,yüreğim,bedenim.
Ya birgün giderse diye.
Bakabilir miyim artık resmine?
Duyabilir miyim artık adını?
Bitmiyor özlemim sana karşı.
Eğer sana kavuşamadan ölürsem
Bil ki son hecemde adını sayıklarım ben.
Kalbim son kez isyan edicek 'seni özledim'diye.


Cellatım ol.Özlemin öldürsün beni.
Mezarımın başında bekle.
Beni o kara toprağa gömmeden
Son kez bakayım sana.
Son kez tutayım ellerinden.
Son kez kulağına fısıldıyayım
'Seni seviyorum' diye.
Toprağımı gözyaşlarınla sula
O an bile seni hissedeyim.
Toprağımı sen ört.
Son yolculuğum da mezar başında
Sadece seni göreyim
Son kez hasret gidereyim.
Şuan yaşarken duy beni.
Duy kalbimin isyanını.
Duy ki artık yaşayabileyim...