Mezarlıklı Yolda

Duyduğunda anlayacaksın
Masumluğum mazeretine yazılan şiirimi

Her gün bir mezarlık önü yolum
Her gün aynı yoldan otobüse binerim
Aynı yoldan işe giderim
Her sabah sanki duamla uyanırlar
Akşam vedamla yerlerine yatarlar

Kimi bebek küçücük yeri
Kimi albayraklı taze şehit belli
Başında duvak asılı kimi
Bakir ölmüş kızcağız belli
Kime sevdalıydı yaradan bilir

İsimsiz bazısı meçhul
Üçüncü mevkiide yeri
Ne adı cinsiyeti ne yaşı belli

Bazısı aile boyu yatar
Başlarında gölgeli servi güneşi koklar
Belli öteki taraftan hissesi var...

Her sabah mezarlıklı yolda
Ötesiyle pazarlık eder günüm
Bazen şükürle geçerim
Bazen gıpta ederek huzurlarına

Bir köprü sanki
Yaşamdan sonsuza
Boylarını görseniz ufacık

Değer mi elleri birbirine
Sesleri ya da seslerine
Unutur mu onlarda dirileri
Onların çabuk unuttuğu gibi

Bir selam veren olur mu bilmem
Gidip yatsam aralarına
Yoldan herhangi bir geçen...



-Dilemma Sancıları -