Mezuniyet

adımı duydum
ağladım
bir yaz günü
hazirandan
gökyüzü renginde
uçuyorum
mezun oluyorum
bugün doktorum
bugün mutluyum
uzun soluklu yıllardan
gurbet yoksulluğundan
bir dönümlük dünyadan
mağrur suskunluklarla
uzaklaşıyorum
dilsiz gecelerimi
geride bıraktım
nar çiçeği
gözyaşlarımı da
uzun senelerin
kurşun geçirmez sabrı
içinde
adımı aradığım
acemi yıllarımın
listelerini
bir bir tükettim
ayrılığı öğrendim
cam kırığı yüreğimi
fark ettim
ve bin yıl daha yaşayacağım
acılarımı saklayacağım
kırılgan duygularım
gözü kara cesaretim
ben ayaktayım
verilmiş sözlerimi tuttum
ufkumu yeniledim
büyük bir uzaklıktı
uykuya benzerdi
hasretim
söylenmez !! neler çektiğim
estikçe yaz akşamları rüzgar
vurur beni İstanbul'dan anılar
dışavurur kalbimin ağlayışı
elimden bir şey gelmezdi
saklardı beni
akşamüstleri erciyes
neşeli serinlikler
can katar,hüznümü siler
aynı kederlerle ailem bekler
ruya bitti
15 haziran bana bir milattır..



2015/çengelköy