Milyonlarca Kelime Eder Bakışların

Milyonlarca kelime eder bakışların
Gülümsemen milyonlarca şiir
Ve kekik kokulu kumral saçların
Salıverildiğinde rüzgâra ikide bir
Kaç demir parmaklığa denk düşer
Mahpus eder beni
Kaç sürgülü demir kapı
Ardında mahsur kaldığım
Bu yaşattığın benliğime
Kaçıncı yenilgidir

Bunca sancıdan sonra ancak aklıma düştü
Seni aramışım meğer kaç yıl
Gelmeyecek zamanlara sarkıtarak kendimi
Ne kadar umutla beklenirse çölde yağmur
Bir imkânsızı beklemişim anlaşılır şey değil

Ne sen çıkageldin bir akşamüstü
Ne ben bir adım atabildim sana doğru
Artık kalmasa da vuslata erme ihtimali
Ve sana uzak dursam da şunu iyi bil
Değil birkaç beklesem de binlerce yıl
Kalbim bulamayacak asla aynı heyecanı
Seninle duyduğu

Milyonlarca kelime eder bakışların
Gülümsemen milyonlarca şiir
Lakin asıl mevzu bu değildir
En zifirisine düşsem de karanlıkların
Ne yapıp edip senden vazgeçmem gerekir