Mimsin

ayaklarım gözlerime bağlı
ağzıma sığdıramadığım
yüreğimde büyürdü
bundan sonrası şükürdü

eğildim hayata değil yaradana
kucaklıyordu tüm haşmetiyle
ismimi aldı isimsiz kaldım

insan küçük olduğunu
bazen bilmek ister
derin ışık tüm değerleri içine çeker

bir hüzmeden yol bulmalı
içinde kayıp ardında izler bırakmalı