Minelle Buluşmak

Ahhh Minell

Dön dedikçe şefkatine
Kurtlara parçalatıyorsun bedenini karlı dağ eteklerinde
Avuçlarında kardelen yaprakları
Üşüyorsun ölümlerine dirildikçe
Bir dilenci bakışa köpüren okyanus dalgası gibi
Jiletle bileklerini doğrayan genç kızların tutkularını işliyorsun
Nakış nakış kefen bezlerine
Altın ipliklerin yorgunlukları
Naftalin kokulu ceset leşleri
Eski gazete sayfalarının altında gizlenen yol kazaları
Muazzamca uzanan uzayan yolların kahramanları
Ve şileplerin saygı duruşu el fenerine
Avuçların yaralı krallığı cemrelerin
Duydum ki
Şirazelerine tutunan sayfalarda yol göstermiyormuş kaderine

Ahhh Minel
Belki bir Tanrı kurtarır acılarını

Birçok tecavüz sahnesine palyaço bakışlarımızla sussak
Balonlarımızı özgür bıraksak
Belki bir cennet vaat edilir bize de üçüncü çinkoda
Sırtımızdaki kemer izlerinden sonsuza kadar kurtulsak
Sonsuz olsak Minel
Kavuşsak
Şah damarında aşkın
Şah damarında boğulsak

Ahhh sevdiğim şiir

Dişlerini gökyüzüne geçiren hayvanlar kadar aciz
Yağmur bulutlarına fısıldama aşk diye
Ana avrat sövdüğün karanlık melodiler besteledin martılara
Sarhoş adımlarla yalpalarken ruhun karanlık uykularda
Uçmayı bilmeyen kelimeler türettin
Minele kurban ettin gecelerini

Gör Minel
Gör sultanların saltanata dilenci yetişmiş şeytan
İnsanoğluna dilenir günah diye

Gençlik pınarının mayhoş suları sızıyor
Bacaklarının arasından
Ölümüz daha diri olacak hayata
Sevişmeler tütsü kokacak
Ve karabataklar ok gibi yaracak okyanus yüzeyini
Akrep yelkovana daha uzak
Ressamını öldürecek çiçekler asılacak duvarlara
Zamansız
Kan gölü duvarlar sınanacak bize yakın

Ahhh Minell

Dilinde yağmur bulutlarının damla damla acısı
Hiçliğin arifesinde buluşsak
Şah damarında
Şah damarında tutuşsak
Eylülün herhangi bir zaman diliminde
Eylülden kurtulsak
Boynumda kara bir kalem saplanmış paslı bıçak
Dudakların Minel Dudakların
Boynumdan çok uzak

Ahhh sevdiğim şiir seslenme Minele
O bir ses artık
Sesinden uzak

Acılarını belki de bir Tanrı kurtaracak...