Mirim'e
Sen açtın kilidini şu çelikten kafesin
Yüreğimi göğünde uçarken buldum Mirim
Goncaları gül eden seher yeli nefesin
Harabe bahçe idim mis ile doldum Mirim
Bir hikaye başladı yüzüme baktığın dem
Kelimeler dirildi kalem şiir doğurdu
Günahların rahminde aşkı bulunca adem
Melekler vicdanını elleriyle yoğurdu
Sanki bütün renkleri almıştın avucuna
Bir katre gülümsedin kainata renk geldi
Güneşi koymuş gibi parmağının ucuna
Yüzümü sana döndüm ruhuma ahenk geldi
Hasret dediğin de ne, bize zemzem suyudur
Yollar seni söylerken adım adım saydığım
Kah gülüp kah ağlamak; bu feleğin huyudur
Sensin Kehf uykusunda gözleriyle aydığım
Iraklar yakın olur gönül gözün açıksa
Nebulaları aşmak bir adımlık yol gelir
Kıtlık olsa alemde tüm insanlık acıksa
İçinde sevgi varsa zerre bile bol gelir
Gün gelecek senin de bana çıkan yolların
Türlü çiçekler ile neşelenecek Mirim
Açılacak ummanca o küçücük kolların
Vuslat bir gün hicranı elbet yenecek Mirim
mirime diye seslenen kişi sevgili mi dost mu,çocuk mu,aşk mı,var mı,yok mu,hayal mi nedir?hangi duygularla yazdınız inanın merak içindeyim.
Küçücük bir surete b/öylesi manevi bir iklim yüklenmiş ki; arınıp bütün yaşanmışlığımdan çocuk olasım geldi...
Öyle ya babalar çok sever biriciklerini,dünya cennettir onların gözünde evlatları gülümsediğinde...
Manevi yöne ağır basan bir şiirdi neticede. Ben de nasiplendim, aldım sol yanıma ilhamını gittim.
Eyvallah şair,tebrik ve takdirim kalsın şiire ve şahsiyetine.
Geneli tunç kafiye ile zenginleştirilmiş edebi değeri mevcut bir şiir. â??Kah gülüp kah ağlamak; bu feleğin huyudurâ? dizesinde â??ağlamakâ? yerine â??ağlatmakâ? olmalıydı diye düşünüyorum ve bence şiirin tek kusuru bu harf eksikliği.
Gelelim muhtevasına, her ne kadar Mirim başlığını taşısa da şiir okuduğum da bana bir kıymetli çocuğa, bir değerli özge cana yazılmış gibi geliyor.
-Nereden anladım bunu? -Biz büyükler bir tek çocukların yüzüne yaslanıp onların gözlerinden kendimizi izlediğimiz vakit günahlarımızdan arınıyoruz.
Mirim (beyim, aziz dostum, arkadaşım) Önce şiirin iskeletine bir göz atalım, 7+7 duraklarıyla ile yazılmış 14'lü hece ölçüsüne sahip ve çapraz kafiye örgüsü mevcut. Şiirin bütününde de bu düzen korunmuş.
2.kıta -dem -doğurdu -adem -yoğurdu dem ve â?'dem: zengin kafiye -oğurdu ve oğurdu: tunç kafiye
3.kıta -avucuna -renk geldi -ucuna -ahenk geldi -ucuna ve ucuna: tunç kafiye -enk ve â?'enk: zengin kafiye (geldi: redif)
5.kıta -açıksa -yol gelir -acıksa -bol gelir -acık- ve açık: tunç kafiye (-sa:redif) -ol ve â?'ol: tam kafiye (gelir:redif)
6.kıta -yolların -neşelenecek mirim -kolların -yenecek mirim Yollar ve kollar'da â?'ollar: tunç kafiye (-ın: redif) Neşelen ve yen'de â?'en'ler: yarım kafiye (-ecek mirim: redif)