Mithatpaşa

Mithatpaşa'da sensiz bir akşam
Yokluğunda da tenhaydım
Kaldırımlarda zonklardı adımlar,
O kırık iklimine yenik aldanışlar.

Aradım sokak sokak yalnızlığımı
Ardımda ne baharlar bıraktım
Yokluğundan habersiz,
Geçmedi hiç bir günüm kedersiz.

Ansızın yıkıldı hatıralar,
Çalınmıştı bütün şiirlerin tadı,
Silindi ilmek ilmek işlediğim satırlar,
Şiirler, şarkılar, aldanışlar...
Yalnız kaldı, Mithatpaşa'nın adı.

Şimdi ne ışık sızar o sahneden
Ne bilet keser bir kadın;
Ağzında meyhane aymazlığı.
Gözleri uçurum kıyısı:
Ölümün soğuk haylazlığı.

Ne emindik oysa her şeyden
Oyun derken yenildik zamana
Temaşa kaldın ömrümde
Mithatpaşa'da yokluğunun derin karanlığı...

2003 Aralık...