Mıtrip'e Sitem

tınısıydım
yorgun bir klarnetin
masalında asılı kaldı nefesim
sesimde ürküler taşıdım Mıtrip
notamda kovulmuşluklar

gülüversen silinecekti yazgımdaki sürgün
çengiye karışacaktı çığlıklarım
gecelerim cümbüş

sabah güneşini diyorum Mıtrip
koy soframa yolumuz uzun
toparla obayı da
yükle yanık bir türkünün sırtına
ne zaman kapatmış kollarını gökyüzü
terkisinde umut taşıyan yolculara

gülüversen eriyecekti künyemdeki buzul
uyanacaktı gençliğimin ateşi
aşklarım yangın

üfle beni Mıtrip!
kabuk olayım sürgün yaralarına
beğenmezse gün yüzü rengini
ay ışığı düşüreyim göçebe umuduna




Ekim 2011 / İzmir