Mod El

odalarında küçücük kalbimi saklayan sevgililere,
inancınımı yitirmediğim tüm zamanlara diyerek başlayabilirim bu şiire,
ilk satırlarımda samimiyeti hissettiğim bütün dünya kadınlarına aşk ile;
pırlanta gibi,aynı zamanda en az bir kez yaşandığı ömüre renk katan saçmalıklar ordusu
tüm bu olanlara rağmen merhaba diyebilmenin verdiği gururla istisna olan birkaç harfin adıyla ''aşk''.
önemli olmaz insanlar kimi zaman birbirini ne kadar eksittiğinin farkına varamaz,
hep önsözü olur hayat,dipnotlara atılacak bir kaç özel hatıra,fotoğraf,bir yemek
evet,hepsi bu;oyuncuları büyük üstad olan iki kahramanın hikayesi ile hamuru yoğurur zaman..
takvim birkaç yaprağın koparılmasından hep canı yanar ve her defasında
''oysa ben senin kahramanın olmaya gelmiştim...''diye son bulur...
nutkunuz tutulabilir,saydı duyabilirsiniz,kimseyle de çıkmamayı göze alabilirsiniz..
işte şaşkın oyunudur aşk,adamın başına çuvalı geçirir,
kendini ıssızlığın ortasından,bir diskonun sahnesine getirir gibi birşey..
birde bütün insanlığın hiç bir yerinde,senin kadar aşık olan yoktur,
geçmişe giderim der,geçmiş zaten boştur,kimi zamanda yoktur.
bakın ben doğru adresteyim,yani başka adresim yok yalnızlık haricinde,
ve kime tarif ettiysem yolumu bulamazlar,şehirlere yeni figürler katarlar yola çıkarlar,
hep yenilirler,yenilirim !
aslında şu ki ben bir kör insanım,her defasında bana çıkan meclis kararları çekimserdir,
habersiz beklediğim insanlar vardır belki,çıkarlar,yolumu keserler..
ve bir gün,bir gün diye avunur insan !
hayatımın on ikinci penceresinden birkaç kadın dökülür,
sessizliğin koridorlarına birkaç sevda adı daha yazılır,kapılar gıcırdar !
ve anlatacağım çok şey olur defalarca aşk'a..

telefon çalar,yürek hızlanır,aşk olur,kadın sever,erkek sever !
hey taksi !
''gideceğimiz adres burada yazılı ''

tam şakağımın sevda alnında,söz bittiğinde huzura akan terin bir damla gözyaşı yanaklarında,
ömür boyu sözü verilmiş gözyaşlarıyla...