Mor Çatı

öz annemiz gibi hep şefkat bekledik durduk
yıllarca tatlı bir sözün hayalini kurduk
yumuşak göğsümüz,sertleşti irinle doldu
boynumuza sarılan yılan,zehirli koldu
acımadılar, oğlumuza ne kızımıza
mor çatı yetişti,nihayet imdadımıza

bölüşülen ekmeği,başımıza kaktılar
burnumuzun direğine,hep acı tıktılar
cicim ayı bitti,eza yılı başladı
ıtırlı dilleri,başımızı hep taşladı
acımadılar,baharımıza ne yazımıza
mor çatı yetişti,nihayet imdadımıza

güzellik gelip geçici,iyi huydur kalan
anlamadan zamanı,gençlik oldu talan
kurtlaşmış sandıklardan,dolu düşler çalarız
hazan yaprağına sarılı,kışlar açarız
acımadılar,gençlik dolu yıllarımıza
mor çatı yetişti,nihayet imdadımıza

sevdanın güçlü kanatları,uçurdu bizi
boğazımızdan fırladı inciler dizi dizi
hükmümüz bitince,atıldık böyle sokağa
ölmeden gömüldük,mor çatılı toprağa
acımadılar,çizildi bıçak sırtımıza
mor çatı yetişti,nihayet imdadımıza

bizden esirgediler, bir ömür sadakatı
istemeyiz onların olsun,yatıyla katı
merhametsiz yüreklerinde duyulsun ezan
bizim içimiz rahat,onlardı oyun bozan
acımadılar,çeyiz dolu sandığımıza
mor çatı yetişti,nihayet imdadımıza

yüzümüzdeki bu morluk dayaktan anneler
lakin çoğaldı,korkak kadında bahaneler