Mor Çiçekli Sevda

Çık artık içinden ben gireceğim...






Ökçenin esmer dudağı nerededir kimbilir
Öpüyor mudur konak meydanında
Gagasını güvercinlerin
Ben ek ezme satarken dericiler pasajında...

Ya da kimbilir serivermiş midir saçlarını
Kordan boyundan
Ben yatağa siğdim diye yerken tokadını teyzemin...

Bilirim çoktan silmiştir adımı
Ama hala arar dururum
Onu öperken dağları denizleri...

Ben hep o yılları yaşarım işte
Hep yokuş başı evler seçerim
Kışın kayması
Bir de
Yazın sabun sürüp altına limon kasalarının
Ne de olsa
Esmer dudağı gibi unutamam elbet
Havalanan eteğinin altındaki
Mor çiçekli donunu...